"စင္ႀကယ္မႈအဆင့္ဆင့္ " - ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး

စိတ္ကေလးေအးေအး၊ ႏွလံုးေအးေအးထားနိဳင္မွ
တစ္စတစ္စ ပူပန္မႈေတြ ျငိမ္းျပီးေတာ့ စင္ႀကယ္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ဆီ ေရာက္သြားရမယ္။
စင္ႀကယ္ရမွာက ဘာေတြလဲ။
♦ ကိုယ္လည္းစင္ႀကယ္ရမယ္။
♦ ႏႈတ္လည္းစင္ႀကယ္ရမယ္။
♦ စိတ္လည္း စင္ႀကယ္ရမယ္။
♦

အသိအျမင္လည္း စင္ႀကယ္ရမယ္။

ကိုယ္ႏႈတ္ စင္ႀကယ္တာ သီလပဲ။
သီလ၀ိသုဒၶိ။
သီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္မွ စိတ္မွာ နီ၀ရဏေတြ ကင္းစင္လုိ႔ စိတ္စင္ႀကယ္မႈ စိတၱ၀ိသုဒၶိျဖစ္မယ္။
စိတၱ၀ိသုဒၶိျဖစ္မွ အသိအျမင္ စင္ႀကယ္မႈ ဒိ႒ိ၀ိသုဒၶိျဖစ္သြားမယ္။
အသိအျမင္စင္ႀကယ္ခ်င္ရင္ စိတ္စင္ႀကယ္ရမယ္။
စိတ္စင္ႀကယ္ခ်င္ရင္လည္း ကာယကံ၊ ၀စီကံ စင္ႀကယ္ရတယ္။

♦

သီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္မွ စိတၱ၀ိသုဒၶိျဖစ္၊ စိတၱ၀ိသုဒၶိျဖစ္မွ ဒိ႒ိ၀ိသုဒၶိျဖစ္မယ္။
စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ၊ ပညာပုိင္းဆိုင္ရာ ၀ိသုဒၶိေတြ အယူအဆေတြ စင္ႀကယ္သြားမယ္။
အသိအျမင္ေတြ စင္ႀကယ္သြားမယ္။

အဲလို စင္ႀကယ္သြားသေလာက္ စင္ႀကယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ထားေတြ ျဖစ္သြားမယ္။
အဲလိုစင္ႀကယ္တဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္လာေအာင္
ခႏၶာက ျဖစ္ခိုက္ျဖစ္ခိုက္ကေလးေတြကို ရႈမွတ္ရမယ္။
ေပၚလာတယ္၊ သိလိုက္တယ္၊ ခ်ဳပ္ပ်က္သြားတယ္။
ျဖစ္တုိင္းသိ၊ သိတုိင္း ပ်က္ေနတယ္။
ျဖစ္ေပၚလာတာေရာ ေပၚတုိင္းသိတဲ့ စိတ္ကေလးေရာ၊
ေပၚတာေရာ၊ ရုပ္ေရာ နာမ္ေရာဟာ ျဖစ္ေပၚလာလိုက္ ရင့္ေရာ္ပ်က္စီးသြားလုိက္။
ဒါတင္ပဲလား၊ အားလံုးပါပဲ။ ရင့္ေရာ္မႈ၊ ပ်က္စီးမႈေတြကေတာ့ အကုန္လံုး ရိွေနတာပဲ။

♦

ေရွးက ယခုလို စက္ေခတ္မဟုတ္ေတာ့ ျမင္းရထားေတြနဲ႔ သြားရတယ္။
အင္မတန္ လွပဆန္းႀကယ္ ေအာင္ ျပဳျပင္ထားတဲ့ ေဘးေလာင္းေတာ္၊
ဘိုးေလာင္းေတာ္ေတြ လက္ထက္က အလြန္ဆန္းျပားတဲ့ မင္းစီး ရထားေတြဟာ
တစ္စတစ္စနဲ႔ အိုမင္း ယိုယြင္းလာတယ္။
မင္းစီးရထားေတြ တစ္စတစ္စနဲ႔ အိုသြားႀကသလို ကိုယ္ခႏၶာဟာလည္း
ဒီလိုပဲ တစ္ေန႔တျခား အုိမင္း ရင့္ေရာ္လုိ႔ သြားတယ္။
အဲဒီလို အိုမင္းရင့္ေရာ္ပ်က္စီးမယ့္ ကိုယ္ခႏၶာက မအိုမနာမေသတဲ့
အျမိဳက္နိဗၺာန ဓာတ္ႀကီးရေအာင္ ေဖာ္ထုတ္ေနတာပါပဲ။
တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ဒါပါပဲ။

အျမိဳက္ဓာတ္ရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ။
သီလ စင္ႀကယ္မႈ၊ စိတ္ စင္ႀကယ္မႈ၊ အသိအျမင္စင္ႀကယ္မႈ အဆင့္ဆင့္။
ကခၤါ၀ိတရဏ၀ိသုဒၶိ = အေႀကာင္းေကာင္းေႀကာင့္ အက်ိဳးေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနႀကတယ္။
ဘယ္သူ႔ဘယ္သူကမွ မ,စလုိ႔ မရဘူး။

ေကာင္းတဲ့အေႀကာင္းေႀကာင့္ ေကာင္းတဲ့အက်ိဳး ျဖစ္တာအမွန္ပဲ။
မေကာင္းတဲ့အေႀကာင္းေႀကာင့္ မေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးျဖစ္တာ
အမွန္ပဲလုိ႔ ယံုမွားကင္းသြားတယ္။
အဲဒီလို ယံုမွား ကင္းတဲ့ ဥာဏ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။

♦

မဂၢါမဂၢဥာဏဒႆန၀ိသုဒၶိ = တစ္ခါတစ္ခါ တရားေတြ ရင့္က်က္လာရင္၊
သတိ၊ သမာဓိဥာဏ္ေတြ အသိဥာဏ္ ေတြ ရင့္က်က္လာရင္
ကုိယ္ေတြ၊ စိတ္ေတြ ျငိမ္းခ်မ္းလုိ႔ ႀကည္လင္ေပါ့ပါးေနတယ္။
ခ်မ္းသာလုိက္တာလုိ႔ တစ္သက္တစ္ကိုယ္ တစ္ခါမွ မႀကံဳဖူးတဲ့
တရားအားမထုတ္တဲ့ သာမန္လူေတြ နတ္ေတြ မခံစားထိုက္တဲ့ ခ်မ္းသာ သုခေတြ သာမန္ခ်မ္းသာနဲ႔မတူ မႀကံဳဖူးတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳမ်ိဳးေတြကိုလည္း ႀကံဳလာရတယ္။
ဆိတ္ျငိမ္တဲ့ ဇရပ္၊ ဂူ၊ ေက်ာင္းထဲ၀င္ျပီး အားထုတ္သူေတြမွာ သာမန္လူနတ္ေတြ
မခံစားနိဳင္တဲ့ သမာဓိ နဲ႔စပ္တဲ့ ခ်မ္းသာထူးေတြ၊
အသိဥာဏ္နဲ႔စပ္တဲ့ ခ်မ္းသာထူးေတြ ခံစားရတယ္တဲ့။
အဲဒါေတြကို ဒါပဲ မဂ္ထင္ပါရဲ႕။ ဖုိလ္ထင္ပါရဲ႕။
နိဗၺာန္ထင္ပါရဲ႕လုိ႔ တစ္ခါတစ္ခါ ဥာဏ္ေပၚမွာ ထင္ေယာင္ ထင္မွားျဖစ္တယ္။
ေတာ္ေတာ္ေလး အားထုတ္မႈ အရိွန္ရလာေတာ့ သူ႔ဟာသူ ေၾသာ္…ဒီဟာနဲ႔ မျပီးေသးဘူး။
ေရွ႕ဆက္ျပီး အားထုတ္ရဦးမွာပဲလုိ႔၊ အဲလို…ဒါမဂ္အစစ္မဟုတ္ေသးဘူးလုိ႔
လမ္းမွန္ လမ္းမွား ခြဲျခားေ၀ဖန္တဲ့ဥာဏ္ ျဖစ္ေပၚ လာတယ္။

♦

ဒီလိုသိတာဟာ တစ္ဆင့္အားျဖင့္ ဥာဏ္စင္ႀကယ္သြားတယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။
ပဋိပဒါဥာဏႆန၀ိသုဒၶိ = ဒီမဂၢင္အက်င့္သာလွ်င္ အိုနာေသလြတ္တဲ့
နိဗၺာန္ေရာက္ေႀကာင္း အစစ္အမွန္ပဲလုိ႔ ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ အသိအျမင္ စင္ႀကယ္သြားတယ္။
အက်င့္လမ္းစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ဇေ၀ဇ၀ါ ဟုိဟာ ဟုတ္ႏိုးႏုိး၊
ဒီဟာေကာင္းႏုိးႏုိး မရိွေတာ့ဘူး။

ဒီသတိကပ္ျပီး ရႈမွတ္ေနတဲ့ လမ္းစဥ္၊ ဒီမဂၢင္ရွစ္ပါးလံုး ပါ၀င္ေနတဲ့
ဒီသတိပ႒ါန္အက်င့္လမ္းဟာ နိဗၺာန္ေရာက္ေႀကာင္း လမ္းမွန္ပဲလုိ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ အျမင္စင္ႀကယ္သြားတယ္။
ဒါ အက်င့္လမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အျမင္စင္ႀကယ္သြားတာပဲ။
ပဋိပဒါဥာဏဒႆန ၀ိသုဒၶိေပါ့။

ေနာက္ဆံုးပိတ္က်ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ရုပ္နာမ္ေတြကို ျမင္ရင္း ျမင္ရင္းနဲ
႔ ေၾသာ္…ျဖစ္ေနတဲ့ ဇာတိေႀကာင့္ အိုမင္းရင့္ေရာ္တဲ့ ဇရာရိွေနတာပဲ။
ေမြးမႈရိွေနလုိ႔ ေသမႈရိွေနတာပဲ။
ဒီျဖစ္မႈ ပ်က္မႈေတြ ႏွိပ္စက္ ေနလုိ႔လည္း ဒီသံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲႀကီး မဆံုးနိဳင္တာပဲ။
ဒီျဖစ္မႈ ပ်က္မႈေတြ မရိွရင္ ေကာင္းမွာပဲ။
ျဖစ္ပ်က္ေတြ ျမင္ျပီးေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ေတြေပၚမွာ မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ မုန္းတီးလာတယ္။
ျဖစ္ခ်င္ရင္ ျဖစ္ေနမွာပဲ။ မျဖစ္ခ်င္ရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။
အဲဒီ သစၥာေလးပါး လမ္းစဥ္ေပၚ သူေရာက္သြား ေတာ့တယ္။
ျဖစ္ပ်က္ေနတာက ရုပ္နာမ္ဓမၼပဲ။ သခၤါရပဲ။
မျဖစ္မပ်က္တာ အသခၤတနိဗၺာန္ပဲလုိ႔ သူ သေဘာေပါက္ သြားေတာ့တယ္။
ဥာဏ္ထိုးထြင္းမိသြားတယ္။
အဲလို မဂ္ဥာဏ္နဲ႔စပ္ျပီး နိဗၺာန္နဲ႔စပ္ျပီး ယံုမွား ကင္းစင္သြားတယ္။
ဥာဏဒႆန၀ိသုဒၶိဆိုတာ နိဗၺာန္စပ္ တဲ့ ဥာဏ္အျမင္ စင္ႀကယ္သြားတယ္။
ပညာပုိင္းဆုိင္ရာ စင္ႀကယ္မႈေခၚတယ္။
ကိုယ္ႏႈတ္ေတြ စင္ႀကယ္ရမယ္၊ စိတ္ေတြ စင္ႀကယ္ရမယ္၊
အသိဥာဏ္ေတြ စင္ႀကယ္သြားရမယ္။
စင္ႀကယ္မွ ၀ိသုဒၶိျဖစ္မယ္၊ ၀ိသုဒၶိျဖစ္မွ ၀ိမုတိၱျဖစ္မယ္။

အက်ဥ္းခ်ံဳးလုိက္ေတာ့ ၀ိသုဒၶိနဲ႔ ၀ိမုတၱိပဲ ရိွတယ္။
အဲဒီႏွစ္ခု ပိုင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစား။

(ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)
----------------------*----------------------
_/|\_ ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊
သတၱဝါ အားလံုး ေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍
ကိုယ္, စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ, ခ်မ္းသာၾကပါေစ ။
လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ၊… _/|\_

(Credit to dhammaweb)